Nie od dziś wiadomo, że zwierzęta mają nieprawdopodobne umiejętności i wielokrotnie w historii pomagały człowiekowi. Wieloletnie badania wskazują na dobroczynny wpływ naszych przyjaciół mniejszych na nasze zdrowie oraz życie. Dotyczy to zarówno zwierząt mających pomagać na co dzień niewidomym lub cukrzykom, ale także wspomagającym długie terapie osób niepełnosprawnych.
Dogoterapia
Jedna z najpopularniejszych terapii, w której kluczową rolę odgrywa kontakt z psem. Jest to forma wspomagania edukacji, psychoterapii oraz rehabilitacji dzięki obecności wyselekcjonowanych i odpowiednio wyszkolonych psów. Wraz ze swoim opiekunem tworzą zespół terapeutyczny, który pomaga dzieciom, osobom starszym, hospitalizowanym oraz niepełnosprawnym. Dowiedziono, że więź emocjonalna, jaka tworzy się pomiędzy człowiekiem a psem, może stanowić ogromne wsparcie dla osoby chorej, dzięki czemu cały proces leczenia jest bardziej efektywny. Kontakt z psem relaksuje, uspokaja, uczy odpowiedniego zachowania wobec zwierzęcia oraz wykonywania czynności pielęgnacyjnych. Spotkania z psami mogą mieć także charakter rehabilitacji, które odbywają się w bardzo małych grupach.
W dogoterapii najczęściej pojawiają się psy rasy Labrador, Golden Retriver, Cavalier King Charles Spaniel., Alaskan Malamut oraz Siberian Husky.
Hipoterapia
Jest to dosyć często wykorzystywana metoda fizjoterapii z udziałem konia. Podczas gdy koń porusza się stępem, przekazywany jest osobie rehabilitowanej wzorzec ruchowy, jaki pojawia się u człowieka w trakcie chodzenia. Badania wskazują na to, że podczas takiej terapii, dolne partie ciała pracują w niezwykle zbliżony sposób jak u osoby kroczącej. Dzięki poruszaniu się na koniu ćwiczona jest także równowaga i koordynacja, przywracana jest symetria ciała i odpowiednie napięcie mięśniowe. Tego typu rehabilitacja jest także psychoterapią, ponieważ kontakt z koniem rozwija sferę emocjonalną i społeczną, zwiększa poczucie własnej wartości i możliwości. Oczywiście jednym z bardzo szybko widocznych efektów jest ukojenie nerwów i łatwość wyciszenia emocji.
Felinoterapia
Kociarze z pewnością potwierdzą, że sama obecność kota w domu wprowadza u nich dobry nastrój, a delikatne mruczenie wycisza i relaksuje. Dlatego terapia z udziałem kotów tak świetnie sprawdza się u osób niepełnosprawnych pod kątem ruchowym oraz intelektualnym, m.in. z zespołem Downa, Aspergera oraz zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Sam kontakt ze zwierzęciem, głaskanie, słuchanie mruczenia łagodzi objawy depresji, pomaga w wytwarzaniu hormonu szczęścia, uczy okazywania uczuć i nawiązywania relacji. Najlepsze efekty uzyskuje się podczas profesjonalnej kociej terapii pod nadzorem specjalisty.
Jednak już sama obecność kota w domach osób starszych i samotnych bardzo dobrze wpływa na ich aktywność oraz stan umysłu.
Delfinoterapia
Już w latach 70 pojawiły się pierwsze badania na temat rewelacyjnych efektów terapeutycznych jakie miały miejsce podczas obcowania dzieci autystycznych z delfinami. Udało się to głównie względu na bardzo wysoką inteligencję emocjonalną tych zwierząt. Delfiny słyną z tego, że są bardzo towarzyskie, kochają zabawy oraz przede wszystkim nie boją się ludzi. Co jest niezwykle interesujące to fakt, że ultradźwięki jakie wydają z siebie delfiny, potrafią przenikać przez ludzkie tkanki. Oznacza to, że potrafią regenerować uszkodzone tkanki, co odgrywa kluczową rolę w zaburzeniach rozwoju mózgu. Jak wiadomo, osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu są bardzo zamknięte w sobie, a tego typu terapie potrafią sprawić, że dzieci zaczynają reagować na swoje otoczenie, mówić, a nawet czytać. Terapia z udziałem delfinów może także wpłynąć korzystnie na całe ciało i zredukować problemy reumatologiczne. Jednak obrońcy praw zwierząt walczą o zdelegalizowanie tej formy terapii. Według nich dowody na jej działanie są niewystarczające.