Do początku XX wieku uważano, że pierwsze koty zostały udomowione przez Egipcjan (około 4000 rok p.n.e.), tymczasem badania archeologiczne, prowadzone na Cyprze, zburzyły taką ocenę. Odnaleziono bowiem tam grobowiec człowieka pochowanego z kotem, a sam pochówek musiał się odbyć około 7500 roku p.n.e. To jednocześnie daje podstawy do stwierdzenia, że pierwsze koty na kontynencie europejskim zostały udomowione wcześniej niż w Egipcie. Kot Afrodyty jest rasą naturalną, która powstała bez ingerencji człowieka i dodatku genów ras azjatyckich i innych europejskich. Na Cyprze do tej pory można spotkać koty Afrodyty żyjące w środowisku naturalnym. W dodatku prowadzą one stadny tryb życia.
Kot Afrodyty – pochodzenie
Już wiemy, że kot Afrodyty, zwany też Cypryjskim Kotem Górskim, jest rasą rdzennie europejską i pochodzi z Cypru. Cypryjczycy są z tego faktu niesłychanie dumni i traktują te koty jako swoiste dobro narodowe. Co prawda są i tacy specjaliści, którzy twierdzą, że koty Afrodyty są potomkami kotów egipskich, które na Cypr sprowadziła cesarzowa Helena. Ich sprowadzenie miało być czysto praktyczne. Otóż, pod klasztorem, w którym mieszkała, żyło mnóstwo węży. Sprowadzone koty miały je zlikwidować. Jak było, do końca się zapewne nie dowiemy, ale jedno jest pewne, że Cypryjczykom bardzo zależało, by kot Afrodyty był uznany za odrębną rasę, co zresztą się stało w 2009 roku. Jest to jednak kot bardzo rzadki w hodowli. W całej Europie żyje około pięćdziesięciu osobników. W Polsce występuje jedynie w dwóch hodowlach.
Kot Afrodyty – wygląd
Kot Afrodyty to osobnik dość duży i ciężki. Szacuje się, że może ważyć nawet i sześć kilogramów. Masywna budowa ciała i waga nie są przeszkodą, by stąpały z gracją i elegancją. Łepek, w kształcie trójkąta, zwieńczony jest dość dużymi, szeroko rozstawionymi uszami. Uwagę zwraca charakterystyczny długo nos. Oczy, w kształcie zwężającego się migdała, mogą być w kolorze jasnoniebieskim, niebieskim, ciemnozielonym lub żółtym – wszystkie barwy są dopuszczalne, ważne, były jednolite. Kot Afrodyty może być krótko lub długowłosy. Sierść jest bardzo miękka, delikatna; latem włos jest zdecydowanie krótszy. Jeśli chodzi o umaszczenie jest różnorodne. Wzorzec rasy nie dopuszcza jednak barw: cynamonowej, czekoladowej, liliowej i płowej. W przypadku sierści jednobarwnej niepożądana jest domieszka białego. Jeśli chodzi o koty Afrodyty, sierść jest doskonałą barierą przed opadami, ale i upałami – to naturalny termoregulator. Długi i masywny tułów kończy proporcjonalny ogon. W przypadku odmiany krótkowłosej jest on u nasady nieco grubszy niż przy końcówce.
Charakter i osobowość
Są to zwierzęta doskonale odnajdujące się w domu. Spokojne, zrównoważone i towarzyskie – łatwo dostosowują się do trybu życia opiekuna. Bardzo lubią się bawić, eksplorować świat, dlatego nie należy ich pozostawiać zbyt długo w samotności. Potrzebują obecności opiekuna, uwielbiają się położyć na jego kolanach i odpoczywać. Mówi się o nich, że są olbrzymami, w których bije gołębie serce. Dostosowują się do innych zwierząt domowych. Ponieważ w naturze żyją stadnie, inne koty są dla nich osobnikami do zabawy. „Dogadują” się także z psami, które zazwyczaj czują przed nimi respekt. Można ich nauczyć wielu umiejętności. Bez problemu aportują i chętnie chodzą na smyczy. Świetnie odnajdą się w domach z dziećmi, ale dostosują się też do osób starszych.
Zdrowie
Rasa ukształtowała się w sposób naturalny. Na szczęście nie było tu żadnej ingerencji człowieka, w związku z czym są to osobniki zdrowe i długowieczne. Dotychczas nie zaobserwowano żadnych poważniejszych chorób charakterystycznych dla tej rasy. Warto jednak pamiętać, że wszystkie koty są podatne na choroby wirusowe i zakażenia bakteryjne. W przypadku wszelkich dolegliwości, warto od razu skonsultować się z weterynarzem. Chociaż kot Afrodyty pochodzi z ciepłych wysp, doskonale czuje się w klimacie umiarkowanym.
Pielęgnacja i odżywianie
Osoby uczulone na sierść raczej nie mają szans zostać właścicielami przedstawiciela tej rasy. Kot Afrodyt linieje dwa razy do roku i to obficie, co może być nieco uciążliwe. W tym czasie warto je czesać raz dziennie, co zresztą uwielbiają. Poza okresem linienia, wystarczy uczesać futerko kota raz w tygodniu. Nie są też wymagające, jeśli chodzi o pożywienie. Trzeba im dostarczać karmę obfitą w białko i tłuszcz zwierzęcy. Najlepiej jest korzystać z gotowej karmy, bo wtedy mamy pewność, że pupil otrzyma pełnowartościowy posiłek.
Kot Afrodyty jest żywym przykładem, że Cypr to nie tylko mit o narodzinach Afrodyty z piany morskiej, ale i wspaniała kocia rasa, która być może towarzyszyła człowiekowi wcześniej niż koty egipskie.
Tekst: Bogumiła Pierzchanowska
Fot. Artem, Pixabay