Nawet zwolennicy psów przyznają, że kot syjamski to zwierzę o wysokiej klasie i niepowtarzalnym uroku osobistym. Jest to rasa nad wyraz wyszukana: jej przedstawiciele poruszają się z niebywałą gracją i lekkością, mają piękne, dwojakie umaszczenie, uchodzą też za zwierzaki szalenie inteligentne. W oceanicznym spojrzeniu syjamskiego kota można wręcz utonąć.
Koty tej rasy wywodzą się z Syjamu – dzisiejszej Tajlandii. Kiedyś były strażnikami pałaców, kompanami monarchów. Dziś grzeją się w milionach domów na całym świecie. Ich smukłe, muskularne sylwetki na pewno budzą zazdrość innych kotów, a przenikliwe, nieco skośne oczy w kształcie migdałów zachwycają ludzi. Syjam, żyjący od 15 do nawet 20 lat, to uosobienie orientalnej elegancji.
Charakter
Kot syjamski jest komunikatywny i przywiązany do człowieka. Swojemu właścicielowi towarzyszy niemal wszędzie, lubi znajdować się w centrum zainteresowania. Koty tej rasy nie chcą zostawać same w domu, uwielbiają podróże w towarzystwie „swych ludzi” i z tego powodu porównuje się je czasem do psów. Kiedy ich opiekun spoczywa na kanapie, one szukają miejsca na jego kolanach. Nocą, gdy są śpiące, wkradają się do łóżka – niekiedy zresztą pod kołdrę. Bywają wręcz zakochane w swoim naczelnym właścicielu, który staje się dla nich najważniejszym z domowników. Wśród dzieci odnajdują się stosunkowo dobrze.
To koty o silnym, szorstkim głosie, często „dające znać”, co myślą. Kiedy miauczą, oczekują, że zostaną uważnie wysłuchane. Są towarzyskie i dobrze dogadują się z innymi zwierzętami – dlatego najlepiej sprawić im kompana. Ich komunikatywność wiąże się z odwagą, chęcią poznania świata. Syjamy łatwo się uczą: pisano o przypadkach kotów, które opanowały sztukę aportowania. Są aktywne; potrzebują przestrzeni do zabawy (np. ogrodu). Intelekt to spory atut syjamów, ale nie są one kotami pozbawionymi wad. Swój teren oznaczają moczem. Mają też specyficzne preferencje kulinarne: mianowicie zjadają wełnę.
Dieta
Poza wełną, syjamy lubią jeść… niemal wszystko, bo zawsze mają duży apetyt. Dieta kota syjamskiego powinna być ścisła, dobrze wypracowana – inaczej straci on swoją smukłą posturę. Podstawą dietetyczną jest dobrej jakości, sucha karma. Jednak szczególnie przepadają syjamy za mięsem – wołowym lub drobiowym, za wątróbkami. To koty energiczne i żywiołowe; powinny jeść sporo, ale nie za dużo. Produkty wykluczone z ich diety to: wieprzowina, ziemniaki, żółty ser, konserwanty. Właściciele kotów syjamskich częściej niż mleko podają im przegotowaną wodę.
Pielęgnacja
Kot syjamski jest zwierzęciem, które samo potrafi o siebie zadbać. Jego sierść jest na tyle krótka, że nie trzeba przeczesywać jej nagminnie. Podobnie jest z kąpielą – można pozwolić kotu na niezbyt często wizyty w łazience (co na pewno go ucieszy). Raz na jakiś czas należy skorzystać z płynu do kąpania kota – najlepiej nakładając go na zwilżoną myjkę.
O kontrolę długości pazurów oraz stały ogląd uzębienia warto poprosić weterynarza. Syjamowi można, oczywiście, czyścić zęby przy użyciu odpowiedniej pasty, chociaż nie jest to żaden wymóg – między innymi dlatego, że najczęściej jest on kotem domowym. Warto zaznaczyć, że osad gromadzi się na zębach kotów starszych – a nie względnie młodych.
Kot syjamski to zwierzę o ognistym temperamencie, nieznoszące nudy. Należy zadbać o to, aby dostarczane były mu ciekawe bodźce i doznania, bo inaczej jego przebojowość zgaśnie. Ten czarujący, przyjemny w dotyku kudłacz kochany jest przez mieszkańców wszystkich kontynentów. Kto spędzi z kotem syjamskim choć jeden dzień, na zawsze pozostanie jego miłośnikiem.