Sukces nauczenia szczenięcia, by nie sikał w domu, zależy od wielu czynników. Niezależnie od tego, czy szczeniak jest w domu, czy raczej mieszka na zewnątrz, warto wdrożyć podstawowe zasady higieny, gdy przebywa on w domu.
Konieczne jest po pierwsze monitorowanie szczeniaka przez okres nauki, a po drugie konsekwencja w szkoleniu. Oto zarys podstawowego programu treningowego, który możesz dostosować do swoich potrzeb:
- Kiedy zaczynasz naukę korzystania z toalety, pokaż szczeniakowi, gdzie powinien iść.
- Za każdym razem, gdy budzi się ze snu, zabierz go w to miejsce, a kiedy zrobi cokolwiek, nagradzaj go smakołykiem i wieloma pochwałami. Ilekroć zobaczysz go węszącego po podłodze lub około pół godziny po jedzeniu, zrób to samo.
- Jest nieuniknione, że szczeniak będzie popełniał błędy, więc ilekroć oddaje mocz w domu, namocz w nim papierowy ręcznik, a następnie wynieś go razem ze szczeniakiem w miejsce, gdzie ma robić siku. Podobnie jak pies zrobi kupę. Pozwól mu powąchać.
- Ukaranie szczenięcia lub ?wcieranie tego co zrobić w jego nos? nie wskaże mu, że nie powinien robić siku w domu, ale sprawi, że pomyśli, że nie powinien w ogóle robić. Może to spowodować, że się nie nauczy, że powinien to robić na zewnątrz. Najlepiej jest ignorować złe zachowanie, a najlepiej jak potrafisz nagradzać dobre lub pożądane zachowanie dużą ilością pochwał i smakołyków.
Szczenięta są bardzo podobne do dzieci; kiedy są młode, nie mają silnych mięśni miednicy i nie mogą utrzymać dużej ilości płynów w pęcherzach. Dopóki te mięśnie nie rozwiną się prawidłowo, nie możemy oczekiwać, że nasze szczenięta wytrzymają bardzo długo bez oddawania moczu lub kału. Prosimy o cierpliwość, opanowanie toalety może zająć trochę czasu.