Cechą wyróżniającą munchkina od innych ras są niezwykle krótkie kończyny, nieproporcjonalne do sylwetki. Wokół tej rasy narosło wiele kontrowersji ? głównie dlatego, że wygląd zwierzęcia wynika w dużej mierze z wpływu mutacji powodującej hipochondroplazję lub pseudoachondroplazję.
W dużym uproszczeniu można zatem stwierdzić, że główna cecha wyglądu munchkina jest spowodowana przez chorobę genetyczną. Zwierzęta tej rasy bardzo często obserwują otoczenie siadając, podpierając się ogonem i unosząc przednie łapki, podobnie jak kangury. Munchkin należy do rzadko występujących ras kocich, trudnych do zdobycia. Nazwa rasy wywodzi się od Munchkinlandu ? części krainy Oz zamieszkiwanej przez karzełki zwane munchkinami.
Kontrowersyjna rasa kotów
W latach 80. ubiegłego wieku rasa została odkryta w stanie Luizjana, przez Sandrę Hochenedel, która przygarnęła kotkę o krótkich łapkach. Blackberry urodziła kocięta, które także odziedziczyły po niej tę cechę. Na początku lat 90. rasa została zaprezentowana na wystawie The International Cat Association w Madison Square Garden w 1991 r.
Koty nowo odkrytej rasy zostały poddane obserwacjom weterynaryjnym, które wykazały, że skrócenie kończyn nie wpływa na ruchomość stawów i kręgosłupa. W 1994 r. TICA oficjalnie uznała munchkina za rasę. Niemniej odmiennego zdania są inne znane stowarzyszenia i hodowców kotów oraz organizacje.
Fédération Internationale Féline, Cat Fanciers? Association oraz the Governing Council of the Cat Fancy nie uznały munchkina za rasę z powodu mutacji genetycznej, która odpowiada za powstanie tej rasy oraz jej wpływ na zdrowie zwierząt. W ocenie przeciwników częste wady genetyczne inne niż powodująca krótkie łapki oraz śmiertelność płodów na poziomie 25% są powodowane przez główną mutację, dlatego rasa nie powinna być uznawana.
Kot o łagodnym usposobieniu
Munchkiny są bardzo łagodnymi stworzeniami, w odniesieniu do których agresywne zachowanie jest rzadkością. Koty tej rasy stają się agresywne jedynie w razie, gdy zostaną zaatakowane. Munchkin jest inteligentnym i towarzyskim pupilem, który uwielbia spacery. Można w krótkim czasie nauczyć zwierzę chodzenia w szelkach i na smyczy.
Kot tej rasy dobrze znosi podróże i przeprowadzki oraz dobrze aklimatyzuje się zarówno w domu singla, jak i dużej rodziny. Ze względu na krótkie kończyny munchkiny nie są nadmiernie aktywne. Nie powinny być także wypuszczane na zewnątrz bez opieki. Sprawność fizyczna zwierząt tej rasy jest oczywiście niższa w porównaniu z rasami, których cechą są długie łapy.
Pielęgnacja i żywienie munchkina
Sposób żywienia munchkina nie odbiega od sposobu żywienia innych ras kocich. Zwierzę potrzebuje zarówno karmy mokrej, jak i suchej. Pokarm powinien być dostosowany do trzech czynników ? wieku, stanu zdrowia oraz aktywności kota. Niektóre zwierzęta tej rasy są bardziej aktywne, inne mniej. Bilans energetyczny powinien być zrównoważony, aby nie dochodziło do nadmiernej wagi.
Munchkin nie jest wymagający pod względem pielęgnacji. Warto wyczesywać futerko raz w tygodniu, czyścić kąciki oczu i uszy. Co około 2 tygodnie należy przycinać pazurki kotu. Munchkiny reprezentujące długowłosą odmianę mogą wymagać stosowania dodatkowo preparatów odkłaczających.
Munchkiny nie należą do chorowitych stworzeń, choć u kotów tej rasy stwierdzano częściej niż u innych ras lordozę i lejkowatą klatkę piersiową. Powyższe może mieć związek z krótszymi kończynami.
