Owczarek francuski briard po raz pierwszy w historii został pisemnie zaliczony do ras psów w wydanej w 1809r. ,,Księdze Rolniczej?? niejakiego Abbego Roziera, Został tam opisany użytkowy pies pasterski, wyróżniający się długą sierścią.
Jednak początki tej rasy sięgają VIII wieku, kiedy to we Francji Aubry (Alberic) de Trois-Fontaines wspomniał w swojej kronice o psach na dworze króla Karola Wielkiego, których wygląd był podobny do dzisiejszych owczarków francuskich briard. Wskazówką do tego, że jest to jedna z najstarszych ras francuskich, jest XIV ? wieczny pomnik stojący w miejscowości Montdidier (region Grand Est), przedstawiający głowę psa, przypominającą bardzo briarda.
Wiąże się z nią pewna legenda, w której to właściciel czworonoga o imieniu Brutus, dworzanin Karola V ? Aubry de Montdidier został zamordowany przez mężczyznę nazywającego się Macaire, Świadkiem tego wydarzenia miał być ów pies, który następnie spotykając mordercę na drodze, zawsze rzucał mu się do gardła. Mieszczanie zaczęli podejrzewać, że czworonóg mógł robić to z powodu zemsty i wieści o tej sytuacji dotarły aż do króla, który postanowił zdać się na wolę Boga i rozstrzygnąć, jak było naprawdę poprzez pojedynek podejrzanego z Brutusem. Pies dopiął swego i złapał za gardło mordercę, a ten przyznał się do winy. Karol V będąc pod wrażeniem bohaterstwa, lojalności i oddania psa, postanowił wybudować mu na pamiątkę pomnik.
Niestety nie istnieją żadne sprawdzone źródła, które mówiłyby o tym, z jakiego rejonu Francji pochodzi ta rasa. Istnieją doniesienia, że nazywana była kiedyś ,,chien de Brie??, czyli ,,psem z Brie??, co mogłoby sugerować jego korzenie z dawnej Szampanii (dzisiejszy region Grand Est). Niektórzy jednak twierdzą, że przed ,,psem z Brie??, czworonogi te były nazywane ,,chien d?Aubry??, czyli ,,psami Aubry?ego??, co wyjaśniałoby legendę.
Do Polski owczarki francuskie briard trafiły pod koniec 1979 roku.
Wygląd
Briardy swoją posturą i efektowną okrywą włosową, robią wrażenie. Są mocno zbudowane, ich sylwetka jest harmonijna i nieco prostokątna. Głowę okalają opadające, mocno owłosione uszy. U niektórych briardów można spotkać uszy kopiowane (czyli przycinane, najczęściej jest to zabieg wykonywany, gdy pies jest kilkutygodniowym szczenięciem), które dzięki takiej operacji są uszami stojącymi. Należy jednak nadmienić, że kopiowanie jest w Polsce i wielu innych krajach zabronione. Niestety nie wszyscy lekarze weterynarii stosują się do tych przepisów. Charakterystyczną cechą briardów, która nadaje im ,,rasowości??, jest występowanie tzw. wilczych pazurów przy tylnych łapach.
Szata owczarka francuskiego briard składa się z dwóch rodzajów włosa ? z miękkiego podszerstka i włosa okrywowego, który ma charakterystyczną ,,kozią?? strukturę. Ciągle rosnące, długie włosy psa wymagają odpowiedniej pielęgnacji, czyli przede wszystkim regularnego rozczesywania przynajmniej raz na dwa tygodnie. Niektórzy właściciele ze względu na praktyczność decydują się na ostrzyżenie owczarka.
Wzorzec rasy dopuszcza wagę od 25- 40 kg (czasem do 45kg) w zależności od płci i wzrost 62-68 cm dla psów oraz 56-64cm dla suk.
Charakter rasy
Decydując się na kupno przedstawiciela tej rasy, należy mieć na uwadze jego charakter wynikający z przeznaczenia tego psa, czyli zaganiania i stróżowania owiec. W związku z tym, owczarki te są bardzo aktywne, ciekawskie, wytrzymałe i uparte ? w ciągu dnia będą potrzebowały solidnego zmęczenia, zarówno fizycznego, jak i psychicznego, dzięki szkoleniu. Raczej powinny trafić do właściciela, który ma już doświadczenie w pracy z psami. Wymagają konsekwencji w szkoleniu, a w zamian swoją inteligencją i sprytem odwdzięczą się, szybko nabywając nowe umiejętności.
Jest to dobry pies towarzyszący, ze względu na swoją łagodność, brak agresji i odwagę. Istotną rzeczą, którą jeszcze warto wiedzieć na temat owczarków francuskich briard, jest ich stosunkowo duża szczekliwość i niekiedy występujące ,,jodłowanie??, czyli wydawanie przeciągłego, specyficznego odgłosu.
Zdrowie
Owczarki tej rasy cieszą dobrym ogólnym zdrowiem. Jak większość dużych ras, mają jednak skłonności do dolegliwości takich jak skręt żołądka i dysplazja stawów biodrowych, czy łokciowych. U niektórych przedstawicieli briardów, występują także choroby genetyczne ? postępujący zanik siatkówki oraz wrodzona niepostępująca nocna ślepota.
