Parę słów na temat historii
Popularne ,,yorki?? zostały wyhodowane ponad 100 lat temu w hrabstwie Yorkshire w północno-wschodniej Anglii, od którego też wzięła się nazwa tej rasy. Zostały stworzone przez potrzebę stworzenia małego (taniego do utrzymania), ale skutecznie polującego na szczury i inne gryzonie psa. Mówi się, że do jego powstania skrzyżowano rasy takie jak waterside terrier, Clydesdale terrier, sky terrier, Glasgow terrier, szkockie teriery, a dzięki skrzyżowaniu z maltańczykiem uzyskały swoją charakterystyczną, długą szatę. Pierwszym zarejestrowanym yorkshire terrierem został w 1865r. czworonóg o imieniu Huddersfield Ben. Wzorzec rasy został opracowany dopiero w latach 90 XIX w. Dzięki małym rozmiarom, zręczności i skuteczności w tępieniu szczurów, yorki zyskały sympatię marynarzy i pracowały na statkach, pomagając w zwalczaniu szkodników. Podróżując po morzach i oceanach dostały się do wielu zakątków świata, gdzie stały się popularne.
Wygląd i pielęgnacja yorkshire terriera
Jak wszyscy zapewne doskonale wiedzą, york jest niedużym psiakiem, mierzy około 25cm i waży w okolicach 3-4kg. Jego sylwetka jest opływowa, wyprostowana, proporcjonalna i elegancka. Głowa raczej niewielka z ciemnymi oczami i dość wysoko umieszczonymi trójkątnymi uszami. Kończyny są dobrze umięśnione, chociaż harmonijne. Tułów jest prosty z lekko wysuniętym przedpiersiem, ogon również prosty. Sierść yorka jest długa, prosta, z przedziałkiem biegnącym od samego nosa do ogona. Włos ma kolor ciemnostalowo ? niebieski, z podpalaniem na klatce piersiowej, przednich kończynach, wewnętrznej stronie tylnych kończyn, stawach skokowych oraz spodzie ogona.
Charakter yorka
Yorkshire terrier to nie lada wyzwanie. Nie jest to pies łatwy do ułożenia, ani do życia pod jednym dachem. Warto go nauczyć chociaż podstawowych komend, chociaż i to może się okazać trudne. Jest typowym terrierem ? niezależnym i upartym. W dodatku bardzo łatwo urazić jego dumę przez niedelikatne traktowanie, lub po prostu przez zrobienie czegokolwiek nie po jego myśli. Szkolenie jest możliwe i nawet niektórzy przedstawiciele tej rasy uprawiają psie sporty, jednak nie można nastawiać się na bezwzględnie posłusznego psa. W wychowaniu będzie się liczyć zatem spryt, konsekwencja i kreatywność właściciela.
Wymagają wiele uwagi od właściciela i najchętniej siedziałyby mu cały czas na kolanach, ciesząc się, że są jego oczkiem w głowie. Z jednej strony to pozytywna cecha, bo wynika z niej duże przywiązanie do człowieka i lojalność, jednak z drugiej, często prowadzi to do zazdrości. Kiedy pogłaszczemy innego psa, lub inne zwierzę, a nawet będziemy okazywać czułość innemu człowiekowi przy naszym psie, nie będzie mu się to raczej podobać i może szczekać, skakać i broić, próbując zwrócić na siebie uwagę.
Może żyć na małej przestrzeni, w nie za dużym mieszkanku, jednak potrzebuje rozładować nadmiar energii na spacerze, ponieważ w przeciwnym przypadku, bez oporów rozładuje ją gryząc kanapę, fotel, krzesło, czy rozszarpując poduszki. Ta zabawa raczej nie spodoba się właścicielowi, a spacery z yorkiem naprawdę nie wymagają przejścia codziennie 10 kilometrów, tym bardziej więc lepiej będzie zwyczajnie wybrać się na średniej długości przechadzkę trzy razy w ciągu dnia.
Zdrowie
Choć średnia długość życia yorkshire terrierów wskazywałaby na nieprzeciętnie dobre zdrowie (12-16 lat), to jednak chorują one stosunkowo często. Obserwuje się u nich zapadnięcie tchawicy (objawy to silny kaszel po wysiłku, bądź przy emocjonalnym pobudzeniu), które w zależności od stopnia zaawansowania leczy się farmakologicznie, lub chirurgicznie. Często zapadają na schorzenia układu szkieletowo-mięśniowego, takie jak wypadnięcie rzepki. Warto pamiętać, że yorki nie posiadają podszerstka, a więc nic oprócz włosa okrywowego nie chroni je przed zimnem i wilgocią, co zwiększa podatność na przeziębienia. W okresie jesienno-zimowym należy więc zaopatrzyć pupila w przeciwdeszczowy i ciepły kombinezonik.
